Όσοι επιλέγουν το τρέξιμο για την άσκηση του σώματός τους, έχουν την άνεση να ασκούνται όπου κι αν βρίσκονται και βέβαια και στις διακοπές τους, αφού αυτή είναι η καταλληλότερη και ευκολότερη άσκηση που μπορεί να κάνει κάποιος, η οποία του προσφέρει εκτός από εκγύμναση του σώματος και ψυχική ανάταση. Όταν όμως τρέχει κανείς στον Κάμπο της Χίου, η απόλαυση του τρεξίματος παίρνει άλλη διάσταση.

Ο Κάμπος της Χίου είναι η πεδινή έκταση που απλώνεται κατά μήκος της ανατολικής ακτής του νησιού, σε μήκος 10 και πλάτος 2 περίπου χιλιομέτρων. Η περιοχή του αποτελεί στο σύνολό της ένα αξιοθέατο και προστατεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού ως ιστορικός τόπος και παραδοσιακός οικισμός. Το φυσικό τοπίο σε συνδυασμό με την αξιοπρόσεκτη αρχιτεκτονική, που συνδυάζει στοιχεία από τη Γενοβέζικη και τη νεότερη νεοκλασική πολιτιστική κληρονομιά του νησιού,  τα στενά, ήσυχα και δαιδαλώδη δρομάκια ανάμεσα στα περιβόλια των εσπεριδοειδών και στα επιβλητικά αρχοντικά με τους ψηλούς μαντρότοιχους, καθιστούν τον Κάμπο ιδανικό μέρος για να τρέξει κανείς. Η περιοχή προσφέρει μεγάλη ποικιλία διαδρομών σε επίπεδο έδαφος και χωρίς ανηφόρες,  που είναι ιδανικές για όσους αναζητούν μεγάλα ασφάλτινα κομμάτια. Εάν πάλι κάποιος θέλει να εντάξει ανηφόρες στην προπόνησή του, υπάρχει και αυτή η επιλογή που θα τον οδηγήσει μάλιστα στα ψηλά σημεία γύρω από τον Κάμπο, που προσφέρουν μοναδική θέα της περιοχής.

Οι λάτρεις του αθλήματος θα βρουν στον Κάμπο τις διαδρομές των ονείρων τους. Καθαρό περιβάλλον, με τις αναπάντεχες μυρωδιές των εσπεριδοειδών να  αναδύονται από τα περιβόλια και ησυχία, καθώς στην περιοχή δεν κυκλοφορούν πολλά αυτοκίνητα.

Τα αρχοντικά με τις αψιδωτές πόρτες και παράθυρα, τους μαντρότοιχους και τις περίτεχνες αυλόπορτες, κατασκευασμένα με κοινά στοιχεία αλλά το κάθε ένα μοναδικό, προκαλούν σε όποιον τα διασχίζει την επιθυμία να τα δει και να τα θαυμάσει όλα. Οι επιλογές για διαδρομές είναι πολλές και το μόνο που χρειάζεται είναι καλή μουσική και σωστές διατάσεις για να μείνει η κάθε διαδρομή αξέχαστη στο δρομέα.

Tip: Κάθε χρόνο, διοργανώνεται στον Κάμπο της Χίου ημιμαραθώνιος αγώνας δρόμου 21 χλμ, σε μια μοναδική διαδρομή που διασχίζει περιβόλια εσπεριδοειδών. Η διοργάνωση γίνεται στο τέλος του καλοκαιριού και για φέτος είναι προγραμματισμένη για την Κυριακή 1^η Σεπτεμβρίου. Δίνεται επίσης η δυνατότητα επιλογής για τρέξιμο ή περπάτημα σε διαδρομή 10 ή 5 χιλιομέτρων. Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής, επισκεφθείτε :  http://www.chiosrunning.gr/gr/

Η στενή σχέση της Χίου με τη θάλασσα και με τη ναυτοσύνη έχει καθορίσει την ιστορία και την κοινωνική οργάνωση του τόπου και έχει σφραγίσει την ταυτότητα του νησιού και των κατοίκων του, σχεδόν τόσο όσο και η καλλιέργεια και το εμπόριο της  μοναδικής στον κόσμο μαστίχας. Οι ναυτότοποι του νησιού έχουν να διηγηθούν συναρπαστικές ιστορίες αξιοσύνης και προκοπής αλλά και πένθους κι αποχωρισμού. Στα  καφενεία των ναυτικών χωριών της Χίου, συνταξιούχοι και ξέμπαρκοι ναυτικοί διηγούνται ταξίδια σε μέρη εξωτικά και λιμάνια που τα γνωρίζουμε (οι πολλοί) από την ποίηση του Καββαδία.

Βροντάδος, Συκιάδα, Λαγκάδα, Καρδάμυλα και Οινούσσες περηφανεύονται για τους ναυτικούς τους καπεταναίους και μηχανικούς, λοστρόμους, ασυρματιστές και μαγείρους. Η παράδοση συνεχίζεται μέχρι σήμερα με πολλούς νέους και νέες να ακολουθούν το δρόμο της θάλασσας και ενισχύεται από το γεγονός ότι η Χίος είναι πατρίδα των μεγαλύτερων εφοπλιστικών οικογενειών που κυριαρχούν επί δεκαετίες στην παγκόσμια ναυτιλία.

Χτισμένοι επάνω στο κύμα, οι ναυτικοί οικισμοί της Χίου φέρουν τη ναυτική παράδοση στην αρχιτεκτονική τους, στα έργα τέχνης που κοσμούν δημόσιους χώρους, στα μεγάλα έργα υποδομής - δωρεές εφοπλιστών που βελτιώνουν τη ζωή των κατοίκων (το Φαφαλίειο Στάδιο, το Λιβάνειο Λύκειο των Καρδαμύλων, οι Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού Χίου και Οινουσσών είναι ορισμένα μόνο, αλλά πολύ χαρακτηριστικά έργα – αποτελέσματα δωρεών), αλλά και στην οργάνωση της καθημερινής ζωής που περιστρέφεται γύρω και καθορίζεται από τη θάλασσα.

Ορόσημο του Βροντάδου είναι ο Αφανής Ναύτης, το έργο του γλύπτη Θανάση Απάρτη αφιερωμένο στους ναυτικούς που χάθηκαν στη θάλασσα. Αντίστοιχα, στην παραλία των Καρδαμύλων, το Μάρμαρο, δεσπόζουν ο  Καρδαμυλίτης ναυτικός και η Καρδαμυλίτισσα μάνα, επίσης έργα του Απάρτη. Στην είσοδο του λιμανιού των Οινουσσών η Γοργόνα, το μπρούτζινο άγαλμα έργο της γλύπτριας Μαίρης Παπακωνσταντίνου, υποδέχεται τους επισκέπτες και εύχεται καλά ταξίδια στους ναυτικούς.

Έρχεται ο Φλεβάρης και δεν υπάρχει καλύτερη ιδέα από μια εξόρμηση στην κεντρική Χίο για να γίνει μια χειμωνιάτικη Κυριακή συναρπαστική!

Ξεκινήστε λοιπόν από την πόλη της Χίου, πάρτε μαζί καφεδάκια και ίσως και λουκουμάδες στο πακέτο και μέσα από μια διαδρομή με πεύκα κατευθυνθείτε προς το «Μιστρά του Αιγαίου». Πρόκειται για τον Ανάβατο, το χωριό με τα διώροφα,  πέτρινα σπίτια που μοιάζουν να κρέμονται πάνω από το γκρεμό. Πάρτε τα καφεδάκια σας και σκαρφαλώστε στο πιο ψηλό σημείο του χωριού,  ανεβείτε τα πέτρινα δρομάκια ανάμεσα σε σπίτια που προκαλούν δέος με την ιστορία τους και όταν φθάσετε στην κορυφή το χειμωνιάτικο τοπίο θα σας αποζημιώσει για την διαδρομή ως εκεί! 

Στη συνέχεια κατευθυνθείτε στα Αυγώνυμα. Το επίσης γραφικό χωριό των Αυγωνύμων βρίσκεται σε κοντινή απόσταση, μόλις 6 χλμ μακριά, μοναδικά χτισμένο πάνω σε ένα βραχώδη λόφο, ανάμεσα σε πευκοδάσος. Τα πέτρινα, σε σχήμα κύβου σπιτάκια, τα στενά δρομάκια και η λιθόστρωτη πλατεία είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά του. Παράδεισος για μεγάλους και μικρούς, αφού τα γραφικά δρομάκια είναι το κατάλληλο περιβάλλον τόσο για ρομαντικές βόλτες, όσο και για παιχνίδια. Το χωριό είναι από τους κλασικούς γαστρονομικούς προορισμούς για τους Χιώτες, που το επισκέπτονται συχνά για το καλό φαγητό που σερβίρουν οι παραδοσιακές ταβέρνες του. Ακολουθήστε τις μυρωδιές και κάντε στάση σε ένα ταβερνάκι για να φάτε χερίσια μακαρόνια με κόκορα, κατσικάκι, χορτοκεφέδες, φρεσκότατη μυζήθρα και μανιτάρια «αμανίτες», με συνοδεία χιώτικου κρασιού, ούζου ή σούμας!

Είναι λοιπόν η βόλτα στα μεσαιωνικά χωριά Αναβατο και Αυγώνυμα ένας πολύ καλός τρόπος να περάσετε μια Κυριακή του χειμώνα και ακόμη καλύτερα ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο δίπλα στο τζάκι, εάν κανονίσετε και διαμονή σε ένα από τα παραδοσιακά καταλύματα του χωριού!

Μοναδική και πολυχρηστική, η Μαστίχα αποτελεί το προϊόν – έμβλημα της Χίου. Οι χρήσεις της είναι πάρα πολλές και αυξάνονται συνεχώς. Από πολύ παλιά όμως οι Χιώτες συνήθιζαν να φτιάχνουν λικέρ αρωματισμένο με μαστίχα.

Το λικέρ «Μαστίχα Χίου» ανήκει στα Π.Ο.Π (Προστατευόμενης Ονομασίας Προελεύσεως) ελληνικά προϊόντα και παρασκευάζεται με διάφορους τρόπους. Είτε με ανάμειξη  μαστιχελαίου, οινοπνεύματος και ζάχαρης, είτε από εκχύλιση των δακρύων της μαστίχας σε οινόπνευμα και στη συνέχεια απόσταξη και ανάμειξη με ζάχαρη. Είναι διάφανο και ξεχωρίζει για το ιδιαίτερο το άρωμά του και για την ιδιότητά του ως άριστο χωνευτικό. Ένα ποτηράκι λικέρ μαστίχας μπορεί να συνοδεύσει το γλυκό ή το παγωτό σε ένα απογευματινό κάλεσμα, να κλείσει τέλεια ένα ωραίο γεύμα και να δώσει ιδιαίτερη γεύση σε μια φρουτοσαλάτα.

Τα τελευταία χρόνια η ιδιαίτερη γεύση του κεντρίζει τη φαντασία  επαγγελματιών του μπαρ σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι  δημιουργούν με μαστίχα ολοένα και πιο ιδιαίτερα κοκτέιλ. Τα μπαρ της Χίου έχουν δουλέψει πολύ και έχουν καταφέρει να φθάσουν σε πολύ υψηλό επίπεδο τη λίστα των κοκτέιλ τους, ικανοποιώντας και τα πιο απαιτητικά γούστα και κερδίζοντας διεθνείς διαγωνισμούς.  Στην επόμενη λοιπόν επίσκεψη σας στη Χίο σεργιανίστε στα τοπικά μπαράκια και θα ενθουσιαστείτε από την ποικιλία και το επίπεδο των κοκτέιλ με γεύση μαστίχας.

Μέχρι όμως να έρθει αυτή η στιγμή μπορείτε να φτιάξετε μόνοι σας ένα Mojito μαστίχας με την παρακάτω συνταγή:

Υλικά:

2 ½ κγ. ζάχαρη

10 ml φρέσκο χυμό λεμόνι

40 ml λικέρ μαστίχα

20 ml λευκό ρούμι

σόδα

πάγο

μερικά φυλλαράκια δυόσμο για το γαρνίρισμα

 Εκτέλεση:

Βάζετε σε ένα ποτήρι  την ζάχαρη, το λεμόνι και το δυόσμο και τα χτυπάτε με γουδοχέρι. Προσθέτετε τα υπόλοιπα υλικά και απολαμβάνετε!

Στη Χίο και ειδικά στο βόρειο τμήμα του νησιού, μετά τις  βροχές φυτρώνουν τα μανιτάρια που οι ντόπιοι ονομάζουν αμανίτες! Με την επιστημονική ονομασία Lactarius Salmanicolor, τα μανιτάρια αυτά μοιάζουν με τα πλευρώτους στο σχήμα, αλλά έχουν διαφορά τόσο στο χρώμα, αφού είναι πορτοκαλί, όσο και στη γεύση, αφού είναι πολύ πιο νόστιμα.

Βρίσκονται συνήθως κάτω από τα πεύκα, μόνα τους, ή σε ομάδες 2-3 μανιταριών και όπως τα περισσότερα άγρια μανιτάρια είναι δυσεύρετα, καθώς το κυρίως μέρος τους είναι υπόγειο και σχεδόν πάντα αθέατο. Φυτρώνουν στα πιο απίθανα σημεία και για να βρεθούν απαιτείται γνώση, κόπος και υπομονή.  Οι λάτρεις των μανιταριών που δεν έχουν σχετική εμπειρία θα πρέπει να έχουν μαζί κάποιον έμπειρο που θα ξέρει να τα ξεχωρίζει από τα δηλητηριώδη μανιτάρια που έχουν παρόμοια εμφάνιση.

Οι ντόπιοι βέβαια, και ιδιαίτερα οι κάτοικοι των χωριών, γνωρίζουν συγκεκριμένα σημεία όπου φυτρώνουν κάθε χρόνο, καθώς και σημάδια για να τους ανακαλύπτουν και φυσικά τις γνώσεις αυτές ο καθένας τις κρατά για τον εαυτό του κι έτσι η διαδικασία γίνεται πιο εύκολη για αυτούς.  Για να προστατευτεί όμως το είδος, υπάρχει περιορισμός από το δασαρχείο, που θέτει όριο στον κάθε λάτρη των αμανιτών, να μπορεί να κόψει μέχρι δύο κιλά ανά ημέρα και με την υποχρέωση να κόβει μόνο το υπέργειο τμήμα του.

Τρώγονται συνήθως τηγανητοί με λίγο ξίδι και λεμόνι, αλλά και ψητοί, ή σοταρισμένοι στο τηγάνι με κρασί και σκόρδο και αποτελούν ένα εξαιρετικό μεζέ! Εάν λοιπόν βρίσκεστε αυτή την περίοδο στη Χίο αναζητήστε τους στις ταβέρνες και ιδιαίτερα σε αυτές που βρίσκονται σε ορεινά χωριά. Εάν μάλιστα τους συνοδεύσετε με ντόπιο κρασάκι, ούζο και σούμα, θα καταλάβετε γιατί οι Χιώτες βγαίνουν στα βουνά με κρύο και υγρασία και περπατούν χιλιόμετρα για να τους ανακαλύψουν!